Dit jaar verschijnen de Nederlandse telefoonboeken voor het laatst op papier. Uitgever DTG belooft de publicatie van gedrukte telefoongidsen in stijl af te gaan sluiten met een speciale editie: “De laatste Telefoongids & Gouden Gids wordt een uniek bewaarexemplaar en kan na verschijning nog een paar jaar gebruikt worden.”

Uit onderzoek blijkt dat ook ouderen steeds meer online zijn en willen zijn, en dat nog slechts 2 procent van de gebruikers de papieren gids onmisbaar vindt. Daarom heeft DTG besloten om per eind 2018 definitief te stoppen met de verspreiding van papieren telefoongidsen. Aan het verschijnen van de laatste papieren Telefoongids zal in elke regio speciaal aandacht worden besteed, stelt DTG. “Daarmee komt na bijna 140 jaar een einde aan een unieke informatievoorziening over telefoon- en adresgegevens in Nederland.”

Weemoed

“De telefoongids was de eerste zoekmachine”, reageerde Volkskrant-columnist Bert Wagendorp met weemoed op de bekendmaking door DTG: “De verspreiding van de telefoongids toont de welvaartsontwikkeling van Nederland. Over honderd jaar zijn de telefoongidsen van de twintigste eeuw waardevolle studie-objecten voor historici, je kunt er de structuur van de samenleving uit aflezen. De oude gidsen tonen ook hoe open en egalitair de samenleving was: de premier stond erin, de midvoor van Oranje, de directeur van Philips en de hoofdredacteur van de Volkskrant.”

In dezelfde krant schreef Bard van de Weijer in zijn technologie-column: “De enige hoop die het telefoonboek rest, is dat het misschien ooit weer hip wordt er een te hebben, net zoals met vinyl en oude tiffanylampjes. Ik ga toch maar eens kijken of ik er ergens nog een op de kop kan tikken.”